Niewydolność serca oznacza jego niezdolność do pompowania takiej ilości krwi, która zapewni dotlenienie tkanek i ich zaopatrzenie w składniki odżywcze.

Niewydolność serca jest wspólnym etapem wielu chorób serca i może być spowodowana:

– zwężeniem naczyń wieńcowych,

– przebytym zawałem serca,

– wadami zastawkowymi serca,

– wysokim ciśnieniem tętniczym krwi.

Niewydolne serce nie spełnia dobrze swojej roli pompy. Prowadzi to z jednej strony do zmniejszenia ilości utlenowanej krwi doprowadzanej do organów, a z drugiej zbyt duża ilość odtlenowanej krwi zalega w różnych narządach ciała.

Objawy niewydolności serca

 Szybkie męczenie się podczas niewielkiego wysiłku (zmniejszona ilość tlenu w mięśniach)

1. Zimny pot (zmniejszona ilość tlenu w skórze)
2. Wzrost ciężaru ciała i zmniejszona ilość wydalanego moczu (zmniejszony dopływ krwi do nerek)
3. Duszność (spłycenie oddechu, uczucie braku tchu) podczas wysiłku lub w nocy z towarzyszącym kaszlem (przekrwienie płuc)
4. Złe trawienie i nadmierna senność po jedzeniu (przekrwienie wątroby)
5. Obrzęki nóg (przekrwienie nóg).

Niewydolność serca na charakter postępujący. Przebieg choroby i jej objawy mogą być różne u różnych osób. Każdy pacjent ma indywidualną historię niewydolności serca, dlatego nie można przyjąć jednakowej drogi postępowania u wszystkich chorych.

W niewydolności serca należy wykorzystać wszystkie sposoby, które umożliwią ułożenie stabilnej, nieuciążliwej „drogi” przez chorobę.

O czym należy pamiętać

Kontrola choroby

1. Rozumiana przez:

– regularne przyjmowanie leków,

– okresową kontrolę ciśnienia krwi I ciężaru ciała,

– okresowe wykonywanie badań krwi, EKG i ECHO serca,

– regularne konsultacje z lekarzem.

2. Badania

Regularne wykonywanie zaleconych badań pomoże lekarzowi:

– zrozumieć stopień uszkodzenia serca,

– dostrzec zmiany zachodzące w narządach (wątrobie, nerkach, płucach),

– ustalić odpowiednią terapię i rodzaj ćwiczeń fizycznych,

– ocenić reakcję na nowo zalecone leki.

3. Higieniczny tryb życia

Oznacza:

– wykonywanie zaleconych ćwiczeń fizycznych,

– zaprzestanie palenia,

– prawidłowe odżywianie,

– zredukowanie ilości soli w diecie,

– unikanie sytuacji powodujących stres,

– odnowienie życia emocjonalnego z najbliższymi.

Leczyć niewydolność serca oznacza utrzymać przez długi okres dobre samopoczucie i kondycję fizyczną nabytą podczas pobytu w szpitalu lub w czasie intensywnego cyklu terapii ambulatoryjnej.

Niewydolność serca to choroba, z którą można żyć długo (wystarczy chcieć!), stosując w praktyce zalecenia i rady właściwego lekarza, z którym należy być w stałym kontakcie.